Er wordt wel beweerd dat een gehoorverlies of gehoorbeschadiging de tinnitus veroorzaakt. Dat is waarschijnlijk niet het geval, maar vaak speelt een gehoorverlies wel een rol in het ontstaan en aanjagen van de klachten. Een paar jaar geleden is aangetoond dat onze hersenstam op een gehoorverlies reageren door het zenuwsignaal te gaan versterken. Zo komt het signaal toch nog op dezelfde sterkte aan in de grote hersenen. Daarmee versterkt de hersenstam ook het spontane zenuwsignaal, en wordt de kans dat deze boven de achtergrond-grens uitkomt groter. Een gehoorverlies zorgt er bovendien voor dat verstaan meer moeite kost, vooral in stoorgeluid. Daardoor duwt iemand met een gehoorverlies automatisch zijn/haar achtergrondgrens naar beneden om niets van het spraaksignaal te missen. De luisterinspanning die door het gehoorverlies geleverd moet worden is een vorm van stress die de kans op het tinnitusklachten nog weer verder verhoogt. Het is bijna een wonder dat niet veel meer mensen met gehoorverlies tinnitusklachten ontwikkelen.

Als er eenmaal tinnitusklachten zijn worden deze door een gehoorverlies vaak versterkt. De tinnitus stoort op het spraakverstaan, dat toch al moeilijker is. Er ontstaat irritatie en frustratie – negatieve emoties – en vermoeidheid en een risico op depressiviteit. Het risico op een negatieve spiraal en/of een vicieuze cirkel is bij gehoorverlies dus extra groot.

Daar staat gelukkig tegenover dat er bij gehoorverlies een makkelijke ingang is om de tinnitusklachten aan te pakken: namelijk met hoortoestellen.